میلاد نور مبارک
بسم رب الرحیم
میلاد با سعادت آخرین آئینه‌ی تجلی معشوق؛ یوسف زهرا؛
مصطفی شمائل؛ مرتضی فضائل؛ بر وجود مقدس حضرتش و
همه شیعیانشان مبارک باد.
ازصفات خاص امام زمان (ع):
« عَیْنِكَ النَّاظِرَةِ بِإِذْنِكَ وَ شَاهِدِكَ عَلَى عِبَادِك »
«امام زمان (عج) وجودی است كه به اذن تو، دیده توست و گواه بر بندگان توست»
در این دعای شریف امام عصر (عج) به عنوان « چشم‌خدا» معرفی شده است.
خداوند چشمی همیشه باز دارد، و دائم مراقب و متوجه بندگان است.
«لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ» هیچ گاه چرت و خواب او را فرا نمی‌گیرد.
زمانی كه از حضرت حجت با عبارت « عَیْنِكَ النَّاظِرَةِ » یاد می‌كنیم ،
باور داریم خدای سبحان به امام (ع) مجوز نگاه دائم به خلق را داده است.
از سوی دیگر در می‌یابیم كه توجه و عنایت خداوند نسبت به خلق، با وساطت امام (ع) صورت می‌گیرد.
امام زمان (عج) به عنوان « عین الله » وجودی است كه علاوه برظاهر امور،
از لایه‌های نهان وجود ما مطلع است.
خداوند نسبت به عیوب و خطاهای بندگانش ستار است و غفار. زمانی كه گناه و خلافی از بنده‌اش سر زند،
آن را می‌پوشاند و مستورش می‌كند. و در نگاه‌های بعد خود، به حسنات او توجه می‌كند،
به همین دلیل است كه بعد از ارتكاب این همه گناه، همچنان مورد لطف و رحمت خدا قرار می‌گیریم.
امام عصر (عج) نیز از نازیبائی‌های وجود ما آگاه است ، اما نسبت به سیئاتمان تغافل نشان می‌دهد
و نگاهش را بر حسنات زندگی ما متمركز می‌كند.
« چشم خدا » هنگام رؤیت حسن‌ها و عیب‌ها ، كمالات را اظهار كرده و معایب را مستور می‌كند.
«عین الله » تنها به اعمال و افعال ما نظر ندارد، نیت‌های پنهان ما را هم می‌بیند. اگر فردی نیت خیری داشته و در مرحله اجرا موفق نشده است ، پاداش داده می‌شود و در نظر امام (ع) مقبول است و معتبر.
از امام رضا (ع) نقل است كه فرمودند: « لَنَا أَعْیُنٌ لَا تُشْبِهُ أَعْیُنَ النَّاس »
چشمان ما شبیه چشمان مردم نیست
*چشم‌های مردم از چشم افتاده را نمی‌بیند، ولی چشمان حضرات معصومین (ع)
كوچك‌ها را بزرگ می‌بیند و از چشم افتاده‌ها هم به چشمشان می‌آید.
*چشم‌های مردم عیوب قدیمی و قبلی افراد را می‌بیند و با نگاهی از سر عتاب به آنها می‌نگرد.
ولی چشمان معصومین (ع) به حال افراد نظر می‌كند ، نه گذشته تاریك و نازیبایشان.
*مردم وقتی كسی را زیاد ببینند كمتر به او توجه می‌كنند. ولی كسی كه دائم با ائمه (ع)
ارتباط برقرار كند و در محضر آنها باشد، بیشتر به چشمشان می‌آید.
*چشم‌های مردم كم را كم می‌بیند و زیاد را زیاد. اما معصومین كریم‌اند،
حسنات كم به چشمشان زیاد می‌آید، و سیئات و خطاهای زیاد را نادیده می‌گیرند.
