یا علی
بسم الله الرحمن الرحیم
با آرزوی تعجیل در فرج آغاز می کنیم.
به خود و خدا متکی باشید
بسم الله الرحمن الرحیم
با آرزوی تعجیل در فرج آغاز می کنیم.
به خود و خدا متکی باشید
حضرت امام حسین علیه السلام آن قدر کمک و خدمت رسانی به فقرا داشت که پشت و بازویش زخم شده بود. از شعیب بن عبدالرحمان خزاعی نقل شده است که: بر پشت امام حسین علیه السلام در روز عاشورا اثر زخمی یافت شد، پس از امام زین العابدین علیه السلام درباره آن سئوال شد ، حضرت فرمود: این اثر مربوط به انتقال بارها است که حضرت شبانه به منزل بی سرپرست ها و یتیمان و فقیران می برد.
منتخب میزان الحکمه، ص 45 روایت 501
از در که آمد ، تعجب کردم. دوباره همان لباس های همیشگی کهنه تنش بود. جا خوردم. از خودم پرسیدم: یعنی چه؟ بهش گفتم ننه کت و شلوارت کجاست؟ لبخند زد و گفت: ننه سرت سلامت باشد. گفتم: فتح الله. گفت: به خدا ننه باز… گفتم: باز چی پس؟ گفت: دوستم عروسی داشت … گفتم: بخشیدی؟ گفت: نه مکثی کرد و سرش را پائین انداخت. گفتم: نه؟ من من کرد و گفت:می دونی ننه … راستش هدیه دادم. گفتم: کت و شلوار را؟ گفت: به خدا ننه مال دنیا مال دنیاست، فقط نگاهش کردم. با خودم گفتم: این دیگه کیه من که نشناختمش.
خاطره ای از شهید فتح الله شهرینی
علاوه بر آن ، این حادثه اعماقی دارد که انسان غیر متعارف آن را درک نمی کند. باید گفت: ابعاد گوناگون آن در هم تنیده است. نمونه بر جسته عشق بازی در عالم، روز عاشورا است. یک انسان دلداده خدا ی متعال، با تمام وجود ، خود را وقف محبوبش می کند و باز هم خود را بدهکار می داند. شما کدام صحنه را می بینید که این گونه در آن ، محبت به خدای متعال ظهور پیدا کرده باشد؟ مدعیان معرفت، محبت و عرفان فراوانند، ولی این ادعا باید محک بخورد و آن زمانی است که محبوب با بلا و سختی ها ما را امتحان می کند. خدای متعال به موسای کلیم فرمود: دروغ می گوید کسی که می گوید من خدا را دوست دارم و شب بخوابد. کیست که خلوت با محبوبش را دوست نمی دارد. آن کلیم چهل شب در طور بود. به خاطر وعده ای که به او داده بودند. در این چهل شب نخوابید، غذا نخوردو چیزی ننوشید، این یعنی محبت.
کسی ادعای محبت می کرد . معشوق با او قراری گذاشت. عاشق آمد سر قرار نشست. از سر شب تا سحر معطل شد تا اینکه خوابش برد . معشوق آمد و یک مشت گردو در دامنش ریخت؛ یعنی تو عاشق نیستی برو گردو بازی کن، عاشق که خواب ندارد.
امام حسین روز عاشورا مکرر فرمود: انا لله و انا اله راجعون ؛ همه از خدائیم ( مبدا خدا) و به سوی خدا بر می گردیم ( معاد) . این عرفان ابا عبدلله است، بالای سر هر شهیدی که رفت ، یا خبر شهادتش را شنید، این آیه را تلاوت فرمود : ” مِنَ المُو مِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدوا الله عَلَیهِ فَمِنهُم مَن قَضَی نَحبَهُ وَ مِنهُم مَن یَنتَظِر” ( احزاب 23) دقت کنید عاشورا با چه درست شده است ، و با چه مطرح شده است، وقتی به دشمن حمله می کرد ، در جایی می ایستاد و می فرمود:” لا حول و لا قوه الا بالله ” . وقتی امام سجاد را در آغوش گرفت، فرمود: ” اللهم بحق طه و یاسین” اصلاً کربلا دعا و قرآن و ذکر و مناجات است ؛ وقتی جوانش به میدان می رود پشت سرش نگاه می کند و قرآن می خواند: ” اِنَّ الله اصطَفی آدَمَ وَ نُوحاً “.( آل عمران 33)
امام صادق علیه السلام فرمودند: کسی که سوره ی فصلت را بخواند ،این سوره در روز قیامت مایه خوشحالی او بوده و برای او نوری خواهد بود که تا جایی که چشمانش می بیند، نور افشانی می کند. در این دنیا هم زندگی خوبی داشته و مورد غبطه دیگران واقع می شود.