مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

بسم رب المهدی

برخي به غلط تصور مي كنند كه حضرت بقية الله(عليه السلام) در دوران غيبت در مكاني خوش آب و هوا،زير درختي پر ميوه ودر كنار نهري خروشان!روزگار را به خوشي و آسايش مي گذرانند و غمي بر دل و دردي بر سينه ندارند و همانند ما دست بر روي دست گذاشته اند تا زماني كه خداوند اجازه ظهور به ايشان عطا فرمايند،كه واقعيت جز اين است و در روایاتی آمده است که آن حضرت در بیابان های گرم و سوزان زندگی می کنند….

امير المؤمنين حضرت علي(عليه السلام)به اصبغ بن نباته فرمودند:

“امام"عهده دار اين امر(حضرت مهدي عليه السلام)همان رانده، آواره ،بیكس و تنهاست.

(( بحارالنوار،ج51،ص120))

دوران غيبت،دوران غربت امام است.دوران مظلمويت،انزوا،تنهايي،دل شكستگي و گريه هاي طولاني اوست.دوراني است كه آن حضرت بايد از شهرها فاصله بگيرد ودر مكان هاي پنهان دور از ظالمان زندگي كند.صاحب زمان و مالك زمين است،امّا بايدبه طور ناشناس در ميان مردم رفت و آمد كند.

دوازده قرن است كه هر صبح و شام،طلوع و غروب خورشيد را نظاره مي كند.صدها سال است كه

بي صبرانه منتظر بيداري انسان ها به ويژه شيعيان و صدور فرمان الهي ظهور است.تعجب اينجاست كه چرا بشر اورا نمي خواهد؟چرا شيعيانش آن گونه كه بايد يادش نمي كنند و براي ظهورش دعا نمي كنند!؟

برای سلامتی آقا امام زمان صلوات

اَللّهُــــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــــکَ الفَـــــرَج