مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

“ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائکه الا تخافوا و لا تحزنوا و ابشروا بالجنه التی کنتم توعدون ” همانا کسانی که گفتند خدای ما الله است ، سپس پایداری کردند، فرشتگان بر آنان فرود می آیند که نترسید و ناراحت نباشید و بشارت بادتان به بهشتی که وعده داده شده بودید.

آیت الله مجتبی تهرانی رحمه الله علیه می فرمایند: این پایداری بر امور سه گانه ای متوقف است که قبل از آن ضرورت دارد، ابتدا تشخیص حق است که در آن هدف مشخص می شود ، دوم تشخیص راه رسیدن به حق است ، سوم حرکت به سوی حق است و بعد از این ها مساله پایداری در حرکت مطرح است.

ایشان در ادامه می فرمایند: تعلقات نفسانی ، مانع پایداری است ، نه می گذارد حق را تشخیص دهی ، نه راه رسیدن به حق را ، نه حرکت در راه  حق را و نه می گذارد پایداری در این راه کنی .

امام علی علیه السلام بسیار زیبا  می فرمایند:بر شما باد به پایداری، پایداری ، سپس به صبر، صبر، ورع و پرهیز گاری ، همانا برای شما پایانی است ، پس خویش را به مقصد برسانید.

در واقع حضرت می فرماینداگر بخواهی به حرکتت ادامه دهی، بدان پایداری متوقف بر صبر است ، صبر باید باشد تا بتوانی استقامت کنی ، باید این حالت در تو باشد و گرنه وسط کار ، می مانی و میبری ، این که می گویند فلانی برید برای این که صبر نداشت ، برای این که نتوانست نفس و دلش را از آن چه دوست دارد ، ببرد .