مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

محقق : فاطمه پورحسن

موضوع : مباحث فقهی اهدای جنین از نظر فقه امامیه

چکیده
یکی از اهداف متعالی ازدواج، تولد فرزند است که در عین تداوم نسل بشر، موجب بقای زندگی شده و آرامش روانی را در محیط خانوادگی فراهم می¬کند. ناباروری در جامعه ایرانی یکی از عوامل مهم طلاق به شمار می¬آید که پیامد ناخوشایند آن به فروپاشی زندگی خانوادگی منجر شده و هزینه¬هایی تبعی به جامعه تحمیل می-گردد.
با پیشرفت فناوری در دانش پزشکی، اهدای جنین دستاوردی نوین است که در آن زوجین نابارور می¬توانند جنین حاصل از تخمک و اسپرم، زن و شوهر شرعی و قانونی را که در آزمایشگاه تلقیح شده است را به عنوان جنین اهدایی، در رحم زن گیرنده قرار دهند و این جنین بعد از تولد، به زن و شوهر اهداگیرنده تعلق خواهد گرفت. این تحقیق در پاسخ به این سؤال اساسی که احکام تکلیفی و وضعی مترتب بر اهدای جنین در فقه امامیه چه می¬باشد با مراجعه به کتب فقهی و بررسی آیات و روایات تدوین و جمع¬آوری شده است. با انجام این تحقیق علاوه بر بیان نظرات برخی از فقها در رابطه با درمان ناباروری به روش اهدای جنین، می¬توان کمکی جهت روشن¬سازی احکام فقهی آن به خانواده¬هایی که خواستار درمان می¬باشند انجام داد، تا با علم و آگاهی از احکام فقهی این شیوه درمان ناباروری با آرامش روانی بیشتر به انجام این عمل اقدام نمایند.
کلیدواژه¬ها: اسپرم، تخمک، اهدا، جنین، لقاح مصنوعی