مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

چکیده:
خودسازی به عنوان یکی از مهمترین اهداف خلقت انسان،ازموضوعات اساسی حوزه معارف اسلامی است. به طوری که بررسی متون دینی ما و سیره پیشوایان دین ، حاکی از این موضوع می باشد .این پژوهش به بررسی راهکارهای خودسازی در نهج البلاغه و تأثیر این راهکارها در مسیر خودسازی می پردازد. بی تردید نهج البلاغه پس از قرآن کریم ، گران مایه ترین میراث فرهنگی اسلام است که والاترین اندیشه ها و معرفت ها و نیکو ترین سیرت ها و سلوک ها در آن جلوه یافته تا انسان را هدایت نماید.از آنجا که متأسفانه امروزه نهج البلاغه به عنوان (اخ القرآن) جایگاه حقیقی خود را در میان شیعیان دارا نبوده و دچار مهجوریت گشته ، این ضرورت ایجاب می کرد تا خودسازی در نهج البلاغه مورد پژوهش قرار گیرد و حاصل این کار ارائه مهمترین راهکارهای خودسازی از منظر حضرت علی (علیه السلام) می باشد که تحت عناوین خودشناسی،مجاهده با نفس ،تقوا،توبه،زهد،تذکّر،موعظه،تفکّر و تعقل و نقش اساسی این راهکارها در زمینه خودسازی مورد بررسی قرار گرفته است.در حقیقت به کار گیری این راهکارها سبب مجاهده با نفس و کنترل شهوات و تعدیل قوای نفسانی انسان و از میان بردن غفلت و ظلمت در انسان و در نهایت رسیدن به قرب و رضای الهی و آرامش و سعادت دنیوی و اخروی خواهد شد.
کلید واژگان: خودسازی، نهج البلاغه، راهکار

پژوهشگر ساناز رزاقی ، شهریور 92