مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

طاووس یمانی می گوید: شبی وارد حجر اسماعیل شدم. امام سجاد علیه السلام نیزوارد شد و به نماز ایستاد. بسیار نماز خواند و سپس به سجده رفت. با خود گفتم: مردی است از خاندانی نیک. به دعایش گوش دهم [ببینم چه می گوید و چگونه دعا می کند. دقت کردم ] شنیدم که در سجده هایش به خدا عرض می کرد:«عبیدک بفنائک، مسکینک بفنائک،  فقیرک بفنائک، سائلک بفنائک»؛ یعنی خدایا، بنده کوچکت به درِخانه ات آمده. مستمندت به درِ خانه ات آمده. تهیدستت به درِ خانه ات آمده. درخواست کننده ات به درِ خانه ات آمده.

طاووس یمانی می گوید: هرگرفتاری برایم پیش آمد، این دعا را خواندم و آن گرفتاری برطرف شد.

(ارشاد مفید، ج2،ص144)