بصیرت طلبی در قرآن
بصیرت نیاز اساسی بشر است و بهترین بستر بصیرت طلبی ،قرآن می باشد .قرآن از زوایای مختلفی به بررسی بصیرت پرداخته و آن را منشا توانایی انسان برای درک حقایق و تحلیل درست واقعیت ها می داند ، همچنان که در سوره ی مبارکه انعام آیه 104می فرماید :
قَد جائکُم بَصائِرُمِن رَبّکُم فَمَن اًبصَرَ فَلِنَفسِهِ وَ مَن عَمِیَ فَعَلَیها ” به راستی رهنمودهایی از جانب پروردگارتان برای شما آمده است.پس هر کس با دیده بصیرت بنگرد ، به سود خود او و هر کس به دیده بصیرت ننگرد ، به ضرر خود اوست.
ارزش و اهمیت وجود بصیرت در زندگی انسان ها به اندازه ای است که خداوند سبحان در کتاب خود به عناوین مختلف آن را مورد اشاره قرار داده و کارکردها و ثمرات مترتب بر آن را گوشزد می کند تا از این طریق بر توجه و اهتمام بشر بر این مسئله بیفزاید.
مشتقات بصر 148 بار و واژهبصیرت دو بار در قرآن تکرار شده است. واژه بصر نیز در متون اسلامی گاه درباره بینایی ظاهری و حسی و گاه درباره بینایی باطنی و عقلی به کار می رود. به تعبیر دیگر ، مردم از نظر بینش به دو دسته تقسیم می شوند :
دسته اول: آن هایی که آینده خود و جهان را نمی بینند ،ادراکاتشان در محسوسات خلاصه می شود و به تعبیر زیبای قرآن (از زندگی دنیایی اطلاعات سطحی و ظاهری دارند، حال آنکه از آخرت غافلند.) روم /7
دسته دوم : افرادی که جامع نگر و واقع نگرند ، هم نزدیک را خوب می بینند و هم دور را ، ادراکات آن ها در محسوسات خلاصه نمی شود. هم خانه دنیا را می بینند و هم خانه آخرت را . در فرهنگ قرآن و حدیث این دسته از مردم بینا و بصیر نامیده می شوند.