مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

یوسف سکاکی از دانشمندان اسلامی است . او در آغاز زندگی آهنگری می کرد. در آن ایام دوات کوچکی از آهن ساخت وقفل بسیارظریف وشگرفی برای آن درست کرد و به حضور حاکم و سلطان وقت برد و به او اهدا نمود که مورد توجه سلطان واطرافیانش قرارگرفت اما وی را چندان تشویق و ترغیب نکردند در آن هنگام ، شخصی وارد مسجد شد که شاه و اطرافیان بی نهایت او را مورد احترام قرار دادند. سکاکی پرسید: این کیست که این همه به او اهمیت داده شد؟ در پاسخ گفتند: یکی ازدانشمندان است. این موضوع او را تحت تاثیر قرار داد. از آن پس تصمیم گرفت در زمره علما و دانشمندان درآید. وی در آن زمان، با سی سال سن استعداد چندانی برای تحصیل نداشت. مدتی مشغول به تحصیل شد، اما پیشرفتی نداشت لذا ناامید شد و تصمیم به ترک تحصیل گرفت، اما روزی از محلی که گذشت، چشمش به جایی افتاد که آب قطره قطره از آن بر روی سنگی می چکید. از آن قطره ها در آن سنگ گودالی به وجود آمده و آب فراوانی در آن جمع شده بود. به خود گفت گرچه استعدادم اندک است، اما اگر هر چند وقت مطلبی بیاموزم با مرور زمان از معلومات ودانش فراوانی برخوردار خواهم گشت. عزم خود را جزم نمود و تصمیم جدی گرفت که برای رسیدن به هدف از هیچ کوشش و تلاشی فروگذار نکند و آن چنان همت از خود نشان داد که بالاخره به مقصودش رسید و از دانشمندان و ادبای نامدار گردید.

(سیرو سلوک، ص67و68 )