مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

انسان باید در دو چیز استاد داشته باشد یکی اخلاقیات و دیگر عرفیات.

اگر درس بخوانی و استاد اخلاق نداشته باشی، بر فرض آیت الله هم بشوی نفس تو هم، آیت الله می شود آن وقت بیچاره می شوی. همان طور که به دکتر می روی و دستور رژیم غذایی می گیری باید پیش استاد بروی و دستور اخلاق بگیری، باید استاد باشد که نزد او بروی که باد کبر و غرور تو را خالی کند، فکر نکنی حالا که این کتاب ها را می خوانی به جایی رسیده ای و حتما مورد تایید امام زمان (عجل الله فرجه) قرار گرفته ای.

مواظب باش گرفتار نا اهل نشوی، گرفتار این سیم وصلی ها نشوی، اگر کسی پیدا شد که دلش می خواهد همه بفهمند آدم خوبی است و فکر می کند سیمش وصل است، به او اعتماد مکن اگر کسی واقعا سیمش وصل باشد به کسی نمی گوید.

…درس اخلاقی که شما را بی حال کند، چرتی کند، شل و ول کند و شما را از درستان بیندازد، درس اخلاق نیست. ما اگر قدری خوب بشویم و نیتمان را درست کنیم استاد خوب هم گیرمان می آید.

آیت الله مجتهدی تهرانی