مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

چرا چیزی برای خودت نمی خری؟ طاهره گفت: پس این ها که دارم چیه؟ گفتند: آخر پول هایت را چکار میکنی دختر . و طاهره می خندید و از جواب طفره می رفت. بعد ها فهمیدیم پول هایش را خرج دوستان و همکلاسی هایی می کند که اوضاع زندگی شان چندان رو به راه نبود. برایشان لوازم التحریر می خرید . کیف و کفش و حتی خوراکی زنگ تفریح . گاهی وقت ها حتی به خانواده هایشان هم کمک می کرد.

این ها را دیر فهمیدیم که تو مراسم شهادتش ، دوستانش دسته دسته می آمدند و با جان و دل ، کمک مان می کردند و می گفتند: هر چه قدر کمک کنیم ، عوض خوبی های طاهره نمی شود.

شهیده سیده طاهره هاشمی

خواهرم ، تو چرا از حجابت خجالت می کشی

بگذار دیگران از بی حجاب بودنشان خجالت بکشند

رخت زیبای آسمانی را ،خواهرم با غرور بر سر کن.

نه خجالت بکش نه غمگین باش ؛چادرت ارزش است باور کن

چادرت تو را بال است و بدان تو را می برد بالا

حضرت علی علیه السلام می فرمایند:

در آخر الزمان که بدترین دوران است جمعی از زنان پوشیده ای هستند در حالیکه برهنه اند ( لباس دارند اما آنقدر نازک و کوتاه است که گوئی هنوز برهنه اند.) و از خانه با آرایش بیرون می آیند. این ها از دین خارج شده و در فتنه ها وارد شده اند و به سوی شهوات حیوانی میل دارند و به سوی لذات خوار کننده شتاب می کنند و حرام ها را حلال می دانند . (وسائل الشعیه ج 14 ص 119)

پوشیدگی هنر است ، اگر برهنگی تمدن است .

اگر برهنگی هنر است،پس حیوانات متمدن تریند .

بصیرت یعنی اینکه بدانیم شمری که سر از حسین علیه السلام برید همان جانباز جنگ صفین است که تا مرز شهادت پیش رفت.

نه دی گرامی باد.

وقتی می گویی گل، تمام گل ها را همچون : رز،سرخ، نسترن، یاس، نرگس، شب بو، و… شامل می شود، ولی وقتی می گویی نسترن دیگر شامل یاس نخواهد شد.نام الله مثل نام گل است همین که می گویی الله یعنی غفار ( کسی که می آمرزد )، ستار ( کسی که می پوشاند) ، مومن ( کسی که ایمنی می بخشد) و … ولی هنگامی که می گویی ستار دیگر معنای  مومن را نمی دهد. بنابراین بسم الله یعنی به نام همان کسی که: غفار و ستار و کریم و مومن و سلام و… است. از اینرو می توان گفت: واژه الله تنها واژه ای است که به هیچ زبانی نمی توان ترجمه کرد، زیرا این واژه اشاره به هزار نام الهی دارد.

بخوان ص 35-36

خسته که می شوم ، می نشینم روبروی خدا که همه جا هست….و سفره ی دلم راپهن می کنم…

خودت بگو : گره ی این فراغ را کجا ببرم؟

آخر صفر است ، سراسیمه دل را می برم آن دور ها …. می نشانم روبروی آن گنبد سبز، روبروی بقیع ….

دوباره برمی دارم می آورم همین حوالی ، مشهد الرضا و همه جا من چکه چکه آب می شوم…

فراغ تقصیر تو نیست …. من دور شده ام …

اما دلم قرص است به این که دنیا تمام نمی شود تا تو نیایی….