مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

انتظار فرج یعنی کمر بسته بودن،آماده بودن،خود را از همه جهت برای آن هدفی که امام زمان علیه السلام برای آن هدف قیام خواهد کرد ،آماده کردن.آن انقلاب بزرگ تاریخی برای آن هدف انجام خواهد گرفت. و او عبارت است از ایجاد عدل و داد،زندگی انسانی ، زندگی انسانی ، زندگی الهی، عبودیت خدا ،این معنای انتظار فرج است . بیانات امام خامنه ای در دیدار اقشار مختلف مردم در روز نیمه ی شعبان 27/5/87

بصیرت نیاز اساسی بشر است و بهترین بستر بصیرت طلبی ،قرآن می باشد .قرآن از زوایای مختلفی به بررسی بصیرت پرداخته و آن را منشا توانایی انسان برای درک حقایق و تحلیل درست واقعیت ها می داند ، همچنان که در سوره ی مبارکه انعام آیه 104می فرماید :

قَد جائکُم بَصائِرُمِن رَبّکُم فَمَن اًبصَرَ فَلِنَفسِهِ وَ مَن عَمِیَ فَعَلَیها ” به راستی رهنمودهایی از جانب پروردگارتان برای شما آمده است.پس هر کس با دیده بصیرت بنگرد ، به سود خود او و هر کس به دیده بصیرت ننگرد ، به ضرر خود اوست.

ارزش و اهمیت وجود بصیرت در زندگی انسان ها به اندازه ای است که خداوند سبحان در کتاب خود به عناوین مختلف آن را مورد اشاره قرار داده و کارکردها و ثمرات مترتب بر آن را گوشزد می کند تا از این طریق بر توجه و اهتمام بشر بر این مسئله بیفزاید.

مشتقات بصر 148 بار و واژهبصیرت دو بار در قرآن تکرار شده است. واژه بصر نیز در متون اسلامی گاه درباره بینایی ظاهری و حسی و گاه درباره بینایی باطنی و عقلی به کار می رود. به تعبیر دیگر ، مردم از نظر بینش به دو دسته تقسیم می شوند :

دسته اول: آن هایی که آینده خود و جهان را نمی بینند ،ادراکاتشان در محسوسات خلاصه می شود و به تعبیر زیبای قرآن (از زندگی دنیایی اطلاعات سطحی  و ظاهری دارند، حال آنکه از آخرت غافلند.) روم /7

دسته دوم : افرادی که جامع نگر و واقع نگرند ، هم نزدیک را خوب می بینند و هم دور را ، ادراکات آن ها در محسوسات خلاصه نمی شود. هم خانه دنیا را می بینند و هم خانه آخرت را . در فرهنگ قرآن و حدیث این دسته از مردم بینا و بصیر نامیده می شوند. 

        
          
                                         

حماسه 9دی در تاریخ ماندگار شد
روزهاى سال، به طور طبیعى و به خودى خود همه مثل همند؛ این انسانها هستند، این اراده‌‌‌‌‌ها و مجاهدتهاست که یک روزى را از میان روزهاى دیگر برمیکشد و آن را مشخص میکند، متمایز میکند، متفاوت میکند و مثل یک پرچمى نگه میدارد تا راهنماى دیگران باشد. روز عاشورا - دهم محرم - فى نفسه با روزهاى دیگر فرقى ندارد؛ این حسین بن على (علیه السّلام) است که به این روز جان میدهد، معنا میدهد، او را تا عرش بالا میبرد؛ این مجاهدتهاى یاران حسین بن على (علیه السّلام) است که به این روز، این خطورت و اهمیت را میبخشد. روز نوزدهم دى هم همین جور است، روز نهم دىِ امسال هم از همین قبیل است. نهم دى با دهم دى فرقى ندارد؛ این مردمند که ناگهان با یک حرکت - که آن حرکت برخاسته از همان عواملى است که نوزدهم دىِ قم را تشکیل داد؛ یعنى برخاسته ى از بصیرت است، از دشمن‌‌‌‌‌شناسى است، از وقت‌‌‌‌‌شناسى است، از حضور در عرصه‌ى مجاهدانه است - روز نهم دى را هم متمایز میکنند.
مطمئن باشید که روز نهم دىِ امسال هم در تاریخ ماند؛ این هم یک روز متمایزى شد. شاید به یک معنا بشود گفت که در شرائط کنونى - که شرائط غبارآلودگىِ فضاست - این حرکت مردم اهمیت مضاعفى داشت؛ کار بزرگى بود. هرچه انسان در اطراف این قضایا فکر میکند، دست خداى متعال را، دست قدرت را، روح ولایت را، روح حسین بن على (علیه السّلام) را مى‌‌‌بیند. این کارها کارهائى نیست که با اراده‌‌‌‌ى امثال ما انجام بگیرد؛ این کار خداست، این دست قدرت الهى است؛ همان طور که امام در یک موقعیت حساسى - که من بارها این را نقل کرده‌‌‌‌ام - به بنده فرمودند: «من در تمام این مدت، دست قدرت الهى را در پشت این قضایا دیدم». درست دید آن مرد نافذِ بابصیرت، آن مرد خدا.
بیانات در دیدار مردم قم در سالگرد قیام نوزدهم دى ماه ۱۹/۱۰/1388

بسم الله الرحمن الرحیم

خانه ی ذات اقدس الهی به دو شیوه عبادت می شود ، یکی حج تمتع و دیگری به صورت عمره .حج عمره زمان خاصی ندارد، اما حج تمتع از 9 ذی الحجه شروع می شود. 8ذی الحجه که یوم الترویه است حجاج حرکت می کنند به سمت منا و عرفات حرکت می کنند و محرم می شوند .

سخنی بین ماها رواج پیدا کرده که ، امام حسین (ع) حج خودشان را نیمه تمام رها کردند، ما می گوئیم که قیام امام حسین (ع) برای احیا دین و سنت الهی بوده ،پس چطور حضرت  حج خودشان را نیمه تمام  میتوانند رها کرده باشند ،در حالیکه حاجیان و مردم برای برگزاری حج آمده بودند ،حضرت در منظر آن همه انسلن بخواهند حج خودشان را  رها کنند،چون امام حسین الگوی والای حاجیان بودند، طبق منابع تاریخی، حضرت روز 8 ذی الحجه حرکت کردند به سمت عراق .یعنی زمانی که هنوز زمان محرم شدن حجاج شروع نشده بود ، در کافی ،در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده  حسین بن علی خارج شدند قبل روز ترویه که 8 ذی الحجه بوده ،به سمت عراق حرکت کردنددر حالیکه حج ایشان عمره بود .در روایت دیگر است ،قطعا عمره ی امام حسین روز 8 ذی الحجه بوده، پس حرکت کردند روز ترویه به سمت عراق ،در حالیکه مردم حرکت کردند به سمت عرفات و برای کسی که نیت تمتع ندارد میتواند که عمره انجام دهد، در جای دیگر آمده (ارشاد شیخ مفید ج 2 ص 68) حضرت حج خودشان را به عمره تبدیل کردند.

ما می گوئیم دلیلی نداریم که حضرت زود تر از موعد بخواهند محرم شوند ، و حضرت هم روز 3شعبان وارد مکه شدند و قاعدتا حضرت با نیت عمره وارد مکه شدند .

دلایل خررج از مکه : در خطر بودن جان حضرت - تبلیغ علیه یزید- خواب امام حسین (ع) که پیامبر رو در خواب دیدند که خداوند اراده کرده تو را کشته ببیند و خانواده ات را اسیربرو به سمت کوفه، و امر به معروف و نهی از منکر.     

روزی هزار بار دلت راشکسته ام

بیخود به انتظار وصالت نشسته ام

هربار این تویی که رسیدی و در زدی

هربار این منم که در خانه بسته ام

هر جمعه قول میدهم آدم شوم ولی

هم عهد خویش هم دلت راشکسته ام