مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

امام علی (علیه السلام) می فرمایند:

ایمان بر چهار رکن استوار است: توکل بر خدا، واگذاشتن کارها به خدا، گردن نهادن به فرمان خدا و راضی بودن به قضای خدا.

میزان الحکمه، جلداول، ص379

اندوه و ماتم در این فاجعه ی دلخراش موجب رضایت خداوند متعال است و بندگان نیکوکار خدا غرضی بر آن مترتب نموده اند، ما هم جامه ی غم و حزن به تن نموده و با جاری کردن سیل اشک انس گرفتیم و به چشمان خود خطاب نموده و گفتیم: ای دیدگان، از گریستن پی در پی غافل نباشید و به دل ها خطاب نموده و گفتیم: همچون مادران فرزند مرده در ناله و ضجه بکوشید زیرا امانت های سفارش شده ی رسول خدا در صحنه کربلا مباح شمرده شده و ضایع گردیدند و اساس وصیت آن حضرت در مورد عترتش بادست های امت او و دشمنانش از بین رفت.

لهوف،ص29

کاش بودیم آن زمان کاری کنیم

از تو و طفلان تو یاری کنیم

کاش ما هم کربلایی می شدیم

در رکاب تو فدایی می شدیم

امام صادق (علیه السلام) می فرماید:

تقوا این است که خداوند، در جایی که تو را فرمان داده است، غایب نبیند و در آن جا که تو را نهی کرده است، حاضر نیابد.

میزان الحکمه، جلد14، ص7019

یک روز با عباس سوار موتورسیکلت بودیم. تا مقصد، چند کیلومتری مانده بود. یک دفعه عباس گفت: «دایی نگه دار»

متوجه پیرمردی شدم که با پای پیاده تو مسیر می رفت. عباس پیاده شد، از پیرمرد خواست که پشت سر من سوار موتور شود. بعد از سوار شدن پیرمرد، به من گفت: دایی جان، شما ایشان را برسون، من خودم بقیه راه رو پیاده میام.

پیرمرد را گذاشتم جایی که بره هنوز چند متری دور نشده بودم که دیدم عباس دوان دوان رسید. نگو برای آن که من به زحمت نیفتم، همه مسیر را دویده بود.

علمدارآسمان، ص27