مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

بسم الله الرحمن الرحیم

خانه ی ذات اقدس الهی به دو شیوه عبادت می شود ، یکی حج تمتع و دیگری به صورت عمره .حج عمره زمان خاصی ندارد، اما حج تمتع از 9 ذی الحجه شروع می شود. 8ذی الحجه که یوم الترویه است حجاج حرکت می کنند به سمت منا و عرفات حرکت می کنند و محرم می شوند .

سخنی بین ماها رواج پیدا کرده که ، امام حسین (ع) حج خودشان را نیمه تمام رها کردند، ما می گوئیم که قیام امام حسین (ع) برای احیا دین و سنت الهی بوده ،پس چطور حضرت  حج خودشان را نیمه تمام  میتوانند رها کرده باشند ،در حالیکه حاجیان و مردم برای برگزاری حج آمده بودند ،حضرت در منظر آن همه انسلن بخواهند حج خودشان را  رها کنند،چون امام حسین الگوی والای حاجیان بودند، طبق منابع تاریخی، حضرت روز 8 ذی الحجه حرکت کردند به سمت عراق .یعنی زمانی که هنوز زمان محرم شدن حجاج شروع نشده بود ، در کافی ،در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده  حسین بن علی خارج شدند قبل روز ترویه که 8 ذی الحجه بوده ،به سمت عراق حرکت کردنددر حالیکه حج ایشان عمره بود .در روایت دیگر است ،قطعا عمره ی امام حسین روز 8 ذی الحجه بوده، پس حرکت کردند روز ترویه به سمت عراق ،در حالیکه مردم حرکت کردند به سمت عرفات و برای کسی که نیت تمتع ندارد میتواند که عمره انجام دهد، در جای دیگر آمده (ارشاد شیخ مفید ج 2 ص 68) حضرت حج خودشان را به عمره تبدیل کردند.

ما می گوئیم دلیلی نداریم که حضرت زود تر از موعد بخواهند محرم شوند ، و حضرت هم روز 3شعبان وارد مکه شدند و قاعدتا حضرت با نیت عمره وارد مکه شدند .

دلایل خررج از مکه : در خطر بودن جان حضرت - تبلیغ علیه یزید- خواب امام حسین (ع) که پیامبر رو در خواب دیدند که خداوند اراده کرده تو را کشته ببیند و خانواده ات را اسیربرو به سمت کوفه، و امر به معروف و نهی از منکر.     

روزی هزار بار دلت راشکسته ام

بیخود به انتظار وصالت نشسته ام

هربار این تویی که رسیدی و در زدی

هربار این منم که در خانه بسته ام

هر جمعه قول میدهم آدم شوم ولی

هم عهد خویش هم دلت راشکسته ام

کار امام حسین علیه الصلاه و السلام در کربلا، با کار جد مطهرش حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم دربعثت، قابل تشبیه و مقایسه است.قضیه این است .همان طور که پیغمبر در آنجا ، یک تنه با یک دنیا مواجه شد ، امام حسین هم در ماجرای کربلا، یک تنه با یک دنیا مواجه بود .آن بزرگوار هم نترسید ،ایستاد و جلو آمد . حرکت نبوی و حرکت حسینی،مثل دایره ی متحدالمرکز هستند. به یک جهت متوجند.لذا این جا (حسین منی و انا من لحسین ) معنا پیدا می کند . این عظمت کار امام حسین است. (24/9/75)

تقصیر من است اینکه، کم می آیی

هر گاه شدم اسیر غم می آیی …

این جمعه و جمعه های دیگر حرف است

آدم بشوم ؛ سه شنبه هم می آیی !!!!

اللهم عجل لولیک الفرج

یادم ز وفای اشجع ناس آید

                                  وز چشم ترم سوده الماس آید

آید به جهان گر حسین دگری

                                هیهات برادری چو عباس آید