مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

سالروز ازدواج پیامبر اعظم صلوات الله علیه و آله با حضرت خدیجه علیها سلام ، بر عموم شیعیان و دوستداران ،مبارک باد.

اعتقاد به مهدویت و به وجود مقدس مهدی موعود ارواحنا فداه ، امید را در دل ها زنده می کند. هیچ وقت انسانی که معتقد به این اصل است ، نا امید نمی شود. چرا ؟ چون می داند یک پایان روشن حتمی وجود دارد ، برو برگرد ندارد.سعی می کند خودش را به آن برساند.

بیانات مقام معظم رهبری در دیدار اقشار مختلف مردم 25/9/1376

زمین صبورانه به انتظار قدومت نشسته و آسمان فرشتگان را به استقبالت می فرستد ،

 تا بیایی و با عدل بی انتهای خود تشنگان را سیراب کنی،

 و اشک از چشمان محرومان و ستمدیدگان جهان پاک کنی ،

می خواهیم وقتی آمدی دور تا دورت زانو زنیم و از شکوه ها و خون دلهایمان بگوئیم ،

می خواهیم دست نوازش بر سرمان کشی و زخم هایمان را التیام دهی ،

 می خواهیم با تو از درد فراق گوئیم ، اما همه اینها را تو می دانی ،

پس تو را به خاطر ایمانت می خواهیم،

 به خاطر عدلت ،

به خاطر خودت و خوبیت ،

به خاطر یاس کبودت

به خاطر پرچم عدالت ،

 به خاطر آرامشت و امنیتت و به خاطر مهرت….

که ما سخت محتاج مهر و لطف مهدوی هستیم تو خود برای ظهورت دعا کن …

العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان 

شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان در فضیلت این روز چنین می گوید :روز عید بزرگ و عید بقر است و از برای آن شرح بزرگی است که در جای خود ذکر شده و روایتی نقل شده که هر که در این روز چیزی انفاق کند گناهانش آمرزیده شود و گفته اند که مستحب است در این روز اطعام برادران مومن و خشنود گردانیدن ایشان و توسعه دادن در نفقه و پوشیدن جامه های نو و شکر و عبادت حق تعالی کردن.

و این روز ،روز بر طرف شدن غم ها است و روز بسیار شریفی است.

علی علیه السلام جسد مطهر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را غسل دادو کفن کرد ، چون پیامبر (ص) سفارش کرده بود که نزدیک ترین کس مرا غسل خواهد داد. (1) و این شخص جز علی کسی نیست . سپس چهره ی آن حضرت  را گشود در حالی که سیلاب اشک از دیدگانش جاری بود. فرمود : ( پدر و مادرم  فدایت  ای رسول خدا (ص) با رحلت تو رشته ی نبوت و وحی الهی و اخبار آسمان ها قطع گردید … اگر ما را به صبر و شکیبایی امر نمی کردید ، آنقدر گریه می کردم که سر چشمه اشک را می خشکانید. )(2) سپس در قبری که توسط  ( ابو عبیده جراح ) و ( زید بن سهل ) آماده شده بود و در همان حجره ای که وفات یاقفته بود ، د رخانه ی خودش به خاک سپرده شد.(3)

1.ابن سعد ، الطبقات الکبری ، پیشین ، ج 2 ، ص 57

2،.نهج البلاغه صبحی صالح ، خطبه ی 23، ص 355.

3.ابن سعد ، الطبقات الکبری ،پیشین ف ج 2 ، ص 281.