مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

1- بزرگ ترين نادانى ، نادانى انسان در كار نفس خودش است .

2- بزرگ ترين دانش ، خود شناسى است .

3- برترين خرد، شناسايى آدمى به نفس خود است ؛ پس هر كه خود را شناخت باخرد است ، و آنكه خود را نشناخت گمراه است .

4- زيرك كسى است كه خود را شناخت و كارهايش را خالص گردانيد.

5- عارف كسى است كه نفس خود را شناخت و آن را آزاد كرد و از هر چه كه دورش مى كند پاك گردانيد.

6- معرفت نفس نافع ترين دو معرفت است (معرفت آفاق و معرفت انفس ، سنريهم آياتنا فى الآفاق و فى انفسهم .

7- در شگفتم از كسى كه گمشده خود را مى جويد و خودش را گم كرده و نمى جويد!

8- غايت معرفت اين است كه آدمى خود را بشناسد.

9- كسى كه از خود آگاهى ندارد، چگونه از ديگرى آگاهى مى يابد؟

10-آنكه خود را شناخت ، به نهايت هر آگاهى و دانش رسيد

11- هر كه نفس خود را شناخت با آن مجاهده مى كند، و آنكه نشناخت آن را مهمل مى گذارد.

12- خود شناسى ، سودمندترين شناسايى هاست .

13- آن كس كه به خود شناسى دست يافت به رستگارى بزرگ رسيده است . هر كس خود را شناخت پروردگارش را شناخت .

14- هر كس خود را شناخت پروردگارش را شناخت .

15- در شگفتم از كسى كه جاهل به خود است ، چگونه مى خواهد عارف به ربّش شود.

حجت الاسلام والمسلمین محمدمهدی علیپور، مدرس حوزه علمیه قم و پژوهشگر علوم دینی در گفتگو با خبرنگار قرآن ومعارف خبرگزاری شبستان درباره فضیلت اهمیت این ماه در آمادگی برای ورود به ماه رمضان اظهار کرد: طبق روایات متقن، ماه شعبان ماه رسول خدا(ص) است و این سیر رجب، شعبان و رمضان خلاصه شده سفر معنوی انسان است. در این سه ماه اگر انسان بتواند از فضایل آن استفاده کند، دشواری های سیر و سلوک و بندگی و عبادت خداوند تسهیل می شود.

وی با اشاره به ولادت ‌‌پنج تن از حضرات معصومین(ع) در این ماه عنوان کرد: به تعبیری دیگر ماه شعبان که واسط میان ماه رجب و ماه رمضان قرار گرفته است، میانبر و حلقه وصل این سیر الهی است و آن کس که مسیر دین رسول الله را کوتاه کرد و آن بزرگوارانی که اگر نبودند، اثری از دین اسلام باقی

نمی ماند، امام حسین(ع) است که سبب زنده شدن دین اسلام شدند. وقتی از نظر ذوقی قائل شدیم که ماه شعبان یک مسیر میانبر و کوتاهتر برای رسیدن به بندگی خداوند است، امام حسین(ع) نیز بر اساس روایات، کشتی نجات و مسیر میانبر محبت به اهل بیت(ع) و شفاعت از جانب آنها است و جالب است که ولادت امام حسین(ع)، حضرت عباس(ع)، امام سجاد(ع) و حضرت علی اکبر(ع) همگی در ماه شعبان است و به نوعی کربلایی ها در این ماه به دنیا آمدند. همین تناسب را در ولادت امام زمان(ع) که مظهر عدل الهی است مشاهده می کنیم که قرینه و تناسب عدل، ولادت آن حضرت را در نیمه این ماه قرار داد.

نویسنده کتاب «شرح خطبه شعبانیه» بیان کرد: در ماه شعبان و به خصوص در روزهای پایانی آن توبه و استغفار بسیار مورد سفارش است. در ادعیه این ماه مناجات شعبانیه بسیار دلبری می کند. این مناجات حاوی مضامین بسیار لطیفی است. نگاهی به مضامین این مناجات گویای این است که در این حالت چقدر بنده به خدا نزدیکتر است که اینگونه با او راز و نیاز می کند. مکمل این مناجات، همان زیارات شعبانیه است که نکته کلیدی آن این است که خطاب به اهل بیت(ع) عرضه می داریم:

«هر کسی که از شما عقب ماند و یا از دستور شما پیشی گرفت و فراتر رفت نابود شد و تنها افرادی نجات می یابند که اطاعت آنها ملازم و همگام با فرامین شما باشد».
مولف مقاله «نقش مسجد در مدیریت جهادی» گفت: برنامه کامل بندگی و عبودت و زندگی و سبک زندگی اسلامی، توسط حضرت رسول اکرم(ص) در آخرین جمعه ماه شعبان در خطبه شعبانیه برای انسان ها تبیین می شود. متاسفانه این خطبه نزد مسلمانان مغفول مانده است. اوایل پیروزی انقلاب اسلامی سخنران های مقید بودند که در ماه مبارک رمضان این خطبه را شرح می کردند.
حجت السلام علیپور در پایان خاطرنشان کرد: این خطبه مضامین بسیار بلند و دستورات جالبی درباره تعامل انسان ها در جامعه با یکدیگر دارد و حقوق محرومین، سالمندان، کودکان و خردسالان، صله رحم، نیکی به دیگران، فضایل ماه رمضان و اعمال آن و در یک کلام الگوی سبک زندگی اسلامی را در این خطبه بیان فرمودند.

امام باقر (ع ) فرمود: آدم عليه السلام عرض كرد:

پروردگارا! شيطان را بر من سلطه بخشيدى ، و او را چون خون (كه در بدنم جارى است ) بر من چيرگى دادى ؛ پس مرا نيز چيزى عنايت فرما!

خداوند فرمود: تو را چنين (نعمتى ) بخشم كه چون كسى از فرزندانت ، تصميم بر انجام گناهى گيرد (و آن را انجام ندهد)، بر او نوشته نشود، و چون آن را انجام دهد (تنها) يك گناه بر او نوشته شود، و چون عزم بر انجام عملى نيك گيرد، چنانچه به انجامش نرساند، حسنه ای برايش نوشته شود، و چون به انجامش رسانده ، ده حسنه برايش نوشته شود. آدم عرض كرد: پروردگارا! مرا بيشتر ده ! فرمود: تو را اين بخشم كه چون كسى از فرزندانت گناهى كند. و سپس از من بخشش خواهد، او را ببخشايم . عرض كرد:

پروردگارا! مرا بيشتر عنايت فرما! فرمود: توبه را بدانان بخشيدم . و يا فرمود: سفره توبه را تا هنگامى كه نفس به گلو برسد برايشان گستردم . آدم عرض كرد: پروردگارا! مرا كافى است .

يکي از شاگردان مرحوم شيخ انصاري مي گويد:
در زماني که در نجف در محضر شيخ به تحصيل علوم اسلامي اشتغال داشتم يک شب شيطان را در خواب ديدم که بندها و طنابهاي متعددي در دست داشت.
از شيطان پرسيدم: اين بندها براي چيست؟ پاسخ داد: اينها را به گردن مردم مي افکنم و آنها را به سوي خويش مي کشانم و به دام مي اندازم. روز گذشته يکي از اين طنابهاي محکم را به گردن شيخ مرتضي انصاري انداختم و او را از اتاقش تا اواسط کوچه اي که منزل شيخ در آنجا قرار دارد کشيدم ولي افسوس که عليرغم تلاشهاي زيادم شيخ از قيد رها شد و رفت.

وقتي از خواب بيدار شدم در تعبير آن به فکر فرو رفتم. پيش خود گفتم: خوب است تعبير اين رؤيا را از خود شيخ بپرسم. از اين رو به حضور معظم له مشرف شده و ماجراي خواب خود را تعريف کردم.
شيخ فرمود: آن ملعون ( شيطان) ديروز مي خواست مرا فريب دهد ولي به لطف پروردگار از دامش گريختم.
جريان از اين قرار بود که ديروز من پولي نداشتم و اتفاقا” چيزي در منزل لازم شد که بايد آنرا تهيه

مي کردم. با خود گفتم: يک ريال از مال امام زمان ( عج) در نزدم موجود است و هنوز وقت مصرفش فرا نرسيده است. آنرا به عنوان قرض برمي دارم و انشاء الله بعدا” ادا مي کنم. يک ريال را برداشتم و از منزل خارج شدم. همين که خواستم جنس مورد احتياج را خريداري کنم با خود گفتم: از کجا معلوم که من بتوانم اين قرض را بعدا” ادا کنم؟
در همين انديشه و ترديد بودم که ناگهان تصميم قطعي گرفته و از خريد آن جنس صرف نظر نمودم و به منزل بازگشتم و آن يک ريال را سرجاي خود گذاشتم.

رازی که آیت الله بهجت در قرآن خود نوشت:

آیت الله العظمی شیخ محمد تقی بهجت در حاشیه قرآن شخصی خود دستور عمل زیبایی را نوشته بودند که در ادامه می خوانید:
هر کس در بین الطلوعین یعنی بین فجر کاذب و فجر صادق ( ۵ دقیقه قبل از اذان صبح تا ۵ دقیقه بعد از اذان) این ذکر را بگوید هر حاجتی داشته باشد برآورده میشود ولو اگر تشرف به خدمت امام زمان (عج) باشد:

•صلوات (۱۴ بار)

•یا مولای یا صاحب الزمان ادرکنی (۴۰ بار)

•صلوات (۱۴ بار)