مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

منم که سایه نشین و جود مولایم

کنیز خانه غم ؛ خاک پای زهرایم
منم که خانـــه به دوش غــم علی
منم که همقدم محنت ولی هستم
منم که شاهد زخم شکسته ابرویم
انیس گریه به یاس شکسته پهلویم

منم که در همه جا در تب حسن بودم

منم که شاهد خون لب حسن بودم
منم که جلوه حق را به عین می دیدم
خدای را به جمال حسین می دیددم
منم که بوده دلم صبح و شام با زینب
منم میان همه ؛ هم کلام با زینب
منم که سوگ گلستان و باغبان دارم
به سینه زخم غم کربلائیان دارم
منم که ظهر عطش را نمی برم از یاد
چهار لاله بی سر ز من به خاک افتاد
منم که مادر عشق و امید و احساسم
فدای یک سر موی حسین، عباسم

امام رضا علیه السلام به نقل از رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: همانا من اسم دخترم را فاطمه گذاشتم، چرا که خداوند عز و جل ایشان و محبان ایشان را از آتش جهنم باز داشته است.

لازم به ذکر است که “فَطَمَ” در لغت عرب به معنی ” باز داشتن و یا جدا کردن “، و ” فاطم” یعنی ” باز دارنده” و ” فاطمه” مونث آن و به معنی ” بانوی باز دارنده” می باشد.

منسوبی

کوچه بنی هاشم خیلی حرفا داره … 
که به یادمون بیاره … 
یاد اینکه شیعه باید … 
آقاشو تنها نذاره …
یا فاطمه الزهرا

تو ببخشا که اگر صورت من نیلی نیست …

پلک سالم دارم …

بازو و پهلوی من بی درد است …

لیک چشمانم اگر بهر تو گریان نشود ” نامرد” است…