مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

شیخ صدوق رحمه الله از رسول اکرم صل الله علیه و آله روایت کرده که آن حضرت فرمودند:

روز قیامت قدم از قدم برداشته نمی شود تا از چهار مطلب پرسش شود:

اول از عمر او که در چه چیز فانی و تمام شد.

دوم از جوانی که در چه مواردی سپری شد.

سوم از مالش که کجا صرف شد و از کجا پیدا کرد.

چهارم از محبت ما اهل بیت.

به دنیا هرکسی را پر شود پیمانه می میرد                     یکی در کوه و صحرا و یکی در خانه میمیرد

یکی در ناز و نعمت مرگ می گیرد گریبانش                      یکی در غربت و در گوشه ویرانه می میرد

امالی شیخ صدوق:ص93

حجت خدا دربین مردم زنده است؛ موجود است؛ با مردم زندگی میکند؛ مردم را می بیند؛ باآنهاست؛ دردهای آنها، آلام آنها را حس میکند.انسانها هم، آنهایی که سعادتمند باشند، ظرفیت داشته باشند، در مواقعی به طور ناشناس اورا زیارت میکنند.او وجود دارد؛ یک انسان واقعی، مشخص، با نام معین، با پدر و مادر مشخص و درمیان مردم است و با آنها زندگی میکند. این، خصوصیت و عقیده ما شیعیان است.
                                                                                                                         بیانات مقام معظم رهبری 1369/12/11
                              

چند سال بعد از شهادت حضرت فاطمه (سلام الله علیها) بود، امیرالمؤمنین (علیه السلام) از برادرش عقیل، که به اصل و نسب قبایل آگاه بود، درخواست کرد زنی را از دودمانی شجاع برای او خواستگاری کند و عقیل، فاطمه کلابیه (ام البنین) را برای آن حضرت خواستگاری کرد و ازدواج صورت گرفت.

«ام ‏البنین، فاطمه کلابیه‏»، یکى از مادران برجسته تاریخ است که زندگى او پر از عشق به ولایت و امامت ‏بوده و در تربیت فرزندان دلیر و شجاع و با ادب چون عباس بن ‏على (علیه السلام) بسیار موفق بوده است. تولد و رشد او در خاندان با اصالت و شجاع، صفات و ویژگیهاى فردى این بانو و صبر و بردبارى در خانه امامت و تربیت فرزندانى که همگى پیرو امام خویش بوده و تا آخرین لحظات زندگى خویش دست از ولایت نکشیده ‏اند و پیام ‏رسانى و مبارزه سیاسى این بانوى کریمه (سلام الله علیها) همه و همه نشان از مجد و عظمت وى دارد.

امیرالمؤمنین (علیه السلام) از این بانوی گرامی، صاحب چهار پسر به نام های عباس، عثمان، جعفر و عبدالله شد. هر چهار برادر به امام خویش، حسین (علیه السلام) وفادار بودند. فرزند نخستشان، حضرت عباس (علیه السلام)، مولود پاک و زیبایی به نام قمر پرفروغ بنی هاشم، علمدار کربلاست.

این بانوی بزرگوار فرزندانى تربیت کرد که فدایى ولایت و امامت‏ بودند و هر 4 تن در کربلا قربانى آرمانهاى «ولى‏» و «امام‏» خویش شدند و بدین وسیله بر صحیفه تربیت ام‏ البنین (سلام الله علیها) امضاى سبز مولاى متقیان على (علیه السلام) قرار گرفت.

ارادت قلبی ام البنین (سلام الله علیها) به خاندان پیامبر (صلوات الله علیه) آنقدر بود که امام حسین (علیه السلام) را از فرزندان خود بیشتر دوست می داشت؛ بطوری که وقتی به این بانوی گرامی خبر شهادت چهار فرزندش را دادند فرمود: مرا از حال حسین (علیه السلام) باخبر سازید و چون خبر شهادت امام حسین (علیه السلام) به او داده شد، فرمود رگهای قلبم گسسته شد، اولادم و هر چه زیر این آسمان کبود است، فدای امام حسین (علیه السلام).

در جریان کربلا بانوانى که از کربلا به مدینه مراجعت کردند، در خانه امّ البنین سلام اللَّه علیها عزادارى مى‏کردند. آن حضرت اگرچه در کربلا نبود ولى از ناله و گریه قرار نداشت و همه روزه به بقیع مى‏رفت و آنقدر جانسوز مرثیه مى‏خواند که مروان با آن همه قساوت قلب گریه مى‏کرد. هنگامى که زنها او را امّ البنین خطاب مى‏کردند و تسلیت مى‏دادند، مى‏فرمود:( دیگر مرا امّ البنین نخوانید… )

این همسر شهید، مادر چهار شهید و طلایه‏ دار پیام ‏آوران کربلا پس از حضرت زینب (سلام الله علیها) که لحظه لحظه عمر خویش را با خداى خود معامله کرد و لحظه ‏اى خطا و انحراف در زندگى وى راه نیافت در سال 64 ه.ق دار فانى را وداع گفت و در قبرستان بقیع در کنار سبط رسول خدا (صلوات الله علیه)، امام حسن (علیه السلام)، و فاطمه بنت‏ اسد و دیگر چهره‏ هاى درخشان شریعت محمدى (صلوات الله علیه) به خاک سپرده شد.

این گریه و زارى حضرت ادامه داشت تا بدرود حیات گفت.

امام خمینی(ره):
اگر بعثت پيغمبر هيچ ثمره‏ اى نداشت الّا وجود على بن ابيطالب و وجود

امام زمان- سلام اللَّه عليه- اين هم توفيق بسيار بزرگى بود.

منبع: صحيفه امام، ج‏12، ص:425

امام علی علیه السلام:

شما را درباره آنچه نسبت بدان باز خواست می شوید و به سوی آن می روید به پروا داشتن از خدا سفارش می کنم ، زیرا خدای تعالی می فرماید : سوگند به پروردگارت که از همه آن ها درباره آنچه می کدند ، پرسش می کنیم.

امالی المفید ص 261 ح 3