مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) تهران

روزي شيخ ابوالحسن خرقانی نماز مي خواند. آوازی شنيد که
ای ابوالحسن، خواهی که آنچه از تو می ‌دانم با خلق بگويم تا سنگسارت کنند؟
شيخ گفت: بار خدايا! خواهی آنچه را که از “رحمت” تو می‌دانم و از “بخشایش” تو می‌بينم با خلق بگويم تا ديگر هيچکس سجده‌ات نکند؟
آواز آمد: نه از تو؛ نه از من.

«تذكره الاولياء عطار نيشابوری»

three things in life(سه گانه ها در زندگی)

Three things in life that are never certain.
سه چیز در زندگی پایدار نیستند.
-Dreams
رویاها
-Success
موفقیت ها
-Fortune
شانس

Three things in life that,one gone never come back.
سه چیز در زندگی قابل برگشت نیستند.
-Time
زمان
-Words
کلمات
-Opportunity
موقعیت

Three things in life that can destroy a man/woman.
سه چیز در زندگی انسان را خراب می کنند.
-Alcohl
الکل
-Pride
غرور
-Anger
عصبانیت

Three things that make a man/woman
سه چیز انسانها رو می سازند.
-Hard work
کار سخت
-Sincerity
صدق و صفا
-Commitment
تعهد

Three things in life that are most valuable.
سه چیز در زندگی خیلی با ارزش هستند.
-Love
عشق
-Self-confidence
اعتماد به نفس
-Friends
دوستان

Three things in life that may never be lost.
سه چیز در زندگی هستند که نباید از بین بروند.
-Peace
آرامش
-Hope
امید
-Honesty
صداقت

حاصل عمر” گابریل گارسیا “

نویسنده شهیر کلمبیایی در چند جمله:

در 20 سالگی یاد گرفتم کار خلاف فایده ای ندارد، حتی اگر با مهارت انجام شود.

در 30 سالگی پی بردم که قدرت، جاذبه مرد است و جاذبه، قدرت زن.

در 40 سالگی آموختم که رمزِ ‘خوشبخت زیستن‛ در انجام کاری نیست که دوستش داریم؛ بلکه در دوست داشتنِ کاری است که انجامش می دهیم.

در 55 سالگی پی بردم که تصمیم های کوچک را باید با مغز و تصمیم های بزرگ را با قلب گرفت.

در 60 سالگی آموختم که بدون عشق می توان ایثار کرد اما ؛
بدون ایثار هرگز نمی توان عشق ورزید.

در 80 سالگی پی بردم که دوست داشته شدن و محبت دیگران به انسان، بزرگ ترین لذتِ دنیاست.

در 85 سالگی دریافتم که زندگی زیباست و
باید دنیا را کمی بهتر از آنچه تحویل گرفته ای ؛ تحویل دهی …

خواه با فرزندی خوب …
خواه با باغچه ای سرسبز …
خواه با اندکی بهبود شرایط اجتماعی …

و این که بدانی …

حتی اگر فقط یک نفر ، با بودن تو ، ساده تر نفس کشیده است ؛
این یعنی تو موفق شده ای !!l

به ابوسعید ابوالخیر، گفتند :
فلانی شاهکار می کند، چرا که قادر است پرواز کند،
گفت: این که مهم نیست، مگس هم می پرد.

گفتند :فلانی را چه می گویی؟
که روی آب راه می رود!
گفت:اهمیتی ندارد،
تکه ای چوب نیز همین کار ﺭا می کند،

گفتند :پس از نظر تو شاهکار چیست؟

گفت: این که در میان مردم زندگي کنی، ولی هیچ گاه به کسی زخم زبان نزنی،

دروغ نگویی، کلک نزنی و سوءاستفاده نکنی،
این شاهکار است.
ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ
” ﺗﺤﻤﻞ”
ﮐﻨﻴﻢ،
ﮐﺎفی است ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ
“ﻗﻀﺎﻭﺕ “
ﻧﮑﻨﻴﻢ .

ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺮﺍﻱ
“ﺷﺎﺩﮐﺮﺩﻥ “
ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺗﻼﺵ ﮐﻨﻴﻢ، ﮐﺎفی است به هم
“ﺁﺯﺍﺭ “
ﻧﺮﺳﺎنیم .

ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭا
“ﺍﺻﻼﺡ”
ﮐﻨﻴﻢ،
ﮐﺎفی است ﺑﻪ
” ﻋﻴﻮﺏ “
ﺧﻮﺩ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ .

ﺣﺘﻲ ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ
ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ
“ﺩﻭﺳﺖ “
ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ،
ﻓﻘﻂ ﮐﺎفی است
” ﺩﺷﻤﻦ”
ﻫﻢ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ .

ﺁﺭﻱ، ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺷﺎﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺯﻳﺴﺘﻦ،
* شاهکار *
است.

خَرَجَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ(ع) وَ هُوَ رَاکِبٌ فَمَشَوْا مَعَهُ فَقَالَ أَلَکُمْ حَاجَةٌ فَقَالُوا لَا وَ لَکِنَّا نُحِبُّ أَنْ نَمْشِيَ مَعَکَ فَقَالَ لَهُمُ انْصَرِفُوا فَإِنَّ مَشْيَ الْمَاشِي مَعَ الرَّاکِبِ مَفْسَدَةٌ لِلرَّاکِبِ وَ مَذَلَّةٌ لِلْمَاشِي.

در سيره حضرت علي (ع) مي خوانيم : روزي براي رفتن نزد اصحاب خود سوار بر مرکب شد و حرکت کرد . در بين راه، عده اي از ياران در پي وي، به راه افتادند. حضرت متوجه آنان شد و فرمود:
حاجتي داريد؟
عرض کردند : نه اي اميرمومنان، بلکه دوست داريم که همراه شما باشيم. حضرت فرمود :
« انصرفوا فإنّ مشي الماشي مع الراکب مفسده للراکب و مذله للماشي »
پي کار خود رويد، چه اگر پياده اي همراه سواره رود، اسباب تکبر سواره و ذلت پياده مي گردد.